[ Pobierz całość w formacie PDF ]
RAYMOND E. FEIST
CIEŃ KRÓLOWEJ MROKU
(Tłumaczył Andrzej Sawicki)
Jonathanowi Matsonowi,
nie tylko mojemu agentowi,
ale i przyjacielowi
Postaci występujące w naszej opowieści
Aglaranna – Królowa elfów w Elvandarze.
Alika – „demoniczny” kucharz na Wyspie Czarnoksiężnika.
Althal – elf z Elvandaru.
Avery Rupert „Roo” – chłopiec z Ravensburga, towarzysz i kompan Erika von Darkmoor, późniejszy więzień i na koniec członek kompanii Calisa.
Bysio – więzień, późniejszy członek kompanii Calisa.
Calis – mieszaniec, na poły elf, na poły człowiek, syn Aglaranny i Tomasa, znany pod przydomkiem „Orła Krondoru”, dowódca kompanii.
Culli – morderca i najemnik.
Dawar – najemnik z kompanii Nahoota.
De Longueville Robert „Bobby” – sierżant w kompanii Calisa.
De Savona Luis – więzień, późniejszy członek kompanii Calisa.
Durany – najemnik z kompanii Calisa.
Ellia – elfia kobieta uratowana przez Mirandę.
Embrisa – dziewczyna z wioski Weanat.
Esterbrook Jacob – kupiec z Krondoru.
Fadawah, Generał – Najwyższy Dowódca armii Szmaragdowej Królowej.
Finia – kobieta z wioski Weanat.
Foster Charlie – kapral straży z kompanii Calisa.
Freida – matka Erika.
Galain – elf z Elvandaru.
Gapi – generał w armii Szmaragdowej Królowej.
Gerta – stara wiedźma ze smołami, znajoma Erika i Roo.
Goodwin Billy – więzień, później członek kompanii Calisa.
Greylock Owen – Mistrz Miecza u Barona Darkmoor, później członek kompanii Calisa.
Grindle Helmut – kupiec.
Poręczny Jerome – członek kompanii Calisa.
Jarwa – Sha-shahan Siedmiu Narodów Saaur.
Jatuk – syn Jarwy, dziedzic i późniejszy Sha-shahan ocalałych Saaurów.
Kaba – przyboczny i Tarczownik Jarwy.
Kelka – kapral w kompanii Nahoota.
Khali-shi – novindyjskie imię Bogini Śmierci.
Lalial – elf z Elvandaru.
Lender Sebastian – Asesor i Radca Domu Kawowego Barreta w Krondorze.
Lims-Kragma – Bogini Śmierci.
Macros Czarny – legendarny czarodziej, uważany powszechnie za największego z kiedykolwiek żyjących i praktykujących magów.
Marsten – marynarz z „Zemsty Trencharda”.
Mathilda – Baronowa Darkmoor.
Milo – oberżysta z gospody Pod Szpuntem w Ravensburgu.
Miranda – tajemnicza przyjaciółka Calisa.
Monis – Tarczownik Jatuka.
Mugaar – novindyjski handlarz końmi.
Murtag– wojownik Saaurów.
Nakor Isalańczyk – tajemniczy towarzysz i przyjaciel Calisa.
Nathan – nowy kowal z gospody Pod Szpuntem w Ravensburgu.
Natombi – kiedyś legionista keshański, potem więzień, na koniec członek kompanii Calisa.
Pug– znany również pod imieniem Milamber, mag wielkiej mocy, ustępujący wiedzą – wedle opinii wielu mędrców – jedynie Macrosowi.
Rian –jeden z najemników Zila.
Rosalyn – córka Mila. Ruthia – Bogini Szczęścia.
Shati Jadów – członek kompanii Calisa. Shila – rodzinny świat Saaurów.
Sho Pi – Isalańczyk, kiedyś mnich w służbie Dali, później więzień, na koniec członek kompanii Calisa.
Taber – oberżysta w LaMut.
Tarmil – wieśniak z Weanat.
Tomas – książę, małżonek Aglaranny, ojciec Calisa, dziedzic zbroi Ashen-Shugara, ostatniego ze Smoczych Władców.
Tyndal – kowal z gospody Pod Szpuntem w Ravensburgu.
Von Darkmoor Erik – nieślubny syn Barona Darkmoor, późniejszy więzień, na koniec najemnik w kompanii Calisa.
Von Darkmoor Manfred – najmłodszy syn Ottona, późniejszy Baron.
Von Darkmoor Otto – Baron Darkmoor, ojciec Erika, Stefana i Manfreda.
Von Darkmoor Stefan – najstarszy z synów Ottona.
Zila – zdradziecki dowódca najemników.
Księga pierwsza
Opowieść Erika
Był to czas, gdy marzenia graniczyły z wizją I jak orły ku słońcu leciały z radością; Dłoń łuk dzierżąca była jednaka z decyzją, Oko zaś, cel i strzała stały się jednością. Uciechy, niczym fale człowieka topiły, Obiecując nam pełnię życia i przetrwanie; Rozkoszami łupiestwa wszystkich nas mamiły Jak ogniki płonące nocą na kurhanie...
George Meredith
Oda do wspomnień o junackiej młodości
Prolog
PRZEJŚCIE
Bębny łomotały nieustannie.
Wojownicy Saaurów śpiewali swe wojenne pieśni i przygotowywali się do nieuchronnej bitwy. Nad nimi powiewały postrzępione sztandary bojowe, łopoczące wśród gęstego dymu, który zasnuwał całe niebo. Zielone, pomalowane żółcią i czerwienią oblicza wpatrywały się w zachodnią część nieboskłonu, gdzie pożary barwiły całun dymu purpurą i ochrą, zasłaniając zachodzące słońce i znajomy wszystkim wzór gwiaździstego nieba.
Jarwa, Sha-shahan Siedmiu Narodów, władca Imperium Traw i Pan Dziewięciu Oceanów nie mógł oderwać wzroku od rozciągającego się przed nim obrazu zniszczenia i spustoszenia. Przez cały dzień obserwował wielkie ognie, i nawet z tej odległości słyszał wrzaski zwycięzców i okrzyki nieszczęsnych ofiar. Wiatry, które niegdyś niosły słodkie wonie kwiatów i bogate w odcienie zapachy przypraw, teraz przepojone były zaduchem pogorzelisk i smrodem spalonego mięsa... Nie musiał też patrzeć wstecz, by wiedzieć, że stojący za nim przygotowywali się do ostatniego boju, choć świadomi byli daremności wysiłków i nieuchronności zagłady całej rasy.
– Panie mój... – odezwał się Kaba, jego przyboczny, Tarczownik i wierny towarzysz.
Jarwa odwrócił się ku najstarszemu z przyjaciół i ujrzał w jego oczach wyraźny niepokó...
[ Pobierz całość w formacie PDF ]